Σκοπός του Έργου ήταν η κατασκευή επταώροφου κτιρίου στο κέντρο της Αθήνας, σε θέση όπου βρισκόταν πενταώροφο διατηρητέα κατασκευή.
Επιλέχθηκε η προσωρινή αντιστήριξη της διατηρητέας πρόσοψης με μεταλλικό χωροδικτύωμα – σχεδιασμένο ώστε αφενός να παραλάβει τα φορτία που καταπονούσαν την πρόσοψη και αφετέρου να επιτρέπει την κατασκευή του νέου (μόνιμου) φορέα – και η στη συνέχεια σύνδεσή της με τον Φέροντα Οργανισμό του νέου κτιρίου.
Μελετήθηκε σύστημα μικροπασσάλων, για την κατασκευή του νέου Υπογείου (σχεδιασμός έναντι ωθήσεων γαιών αλλά και παραλαβή φορτίων πρόσοψης, λόγω υποσκαφής).
Ο νέος στατικός φορέας της ανωδομής του κτιρίου είναι από ωπλισμένο σκυρόδεμα, πλην των τελευταίων δύο, οι οποίοι είναι σύμμεικτη μεταλλική κατασκευή (κατά EC4), για ελαχιστοποίηση του ίδιου βάρους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι για τον σχεδιασμό της προσωρινής αντιστήριξης, έγινε ανάλυση εδαφικών παραμορφώσεων, σε επίπεδο τροπών (GMA – ground movement assessment) και διαστασιολόγηση των μελών για αποφυγή ζημιών (damage assessment κατά Burland) σε όμορα κτίρια – ένα εκ των οποίων είναι και η Μητρόπολη Αθηνών της Καθολικής Εκκλησίας (έτος κατασκευής 1853).